‘Ενα μικρό ιστορικό…
27/11/12: Πραγματοποιείται στο Πολυτεχνείο η εκδήλωση του Κ*Βοξ με σκοπό τη δημιουργία αντιφασιστικών πολιτοφυλακών σε όλες τις γειτονιές. Την ίδια ώρα στο κοινοβούλιο, ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Γιάννης Λαγός καταθέτει επερώτηση σχετικά με την εκδήλωση, διερωτώμενος γιατί αυτή επετράπη και δεν απαγορεύτηκε.
4/12/12:Μετά από βομβιστική ενέργεια που πραγματοποιείται στα γραφεία της Χ.Α. στον Ασπρόπυργο, την ευθύνη της οποίας αναλαμβάνει πυρήνας της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας, ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα των φασιστών, συνδέει εμμέσως πλην σαφώς, την επίθεση με την εκδήλωση του Κ*Βοξ στο Πολυτεχνείο, αναφέρωντας ότι ”είχαν προβλέψει τις συγκεκριμένες εξελίξεις όταν κατέθεσαν την επερώτηση στη βουλή.”
Μάρτιος 2013/Νοέμβριος 2013:Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ηλίας Κασιδιάρης δίνει στη δημοσιότητα κείμενο υπογραφών(του έτους 2006), ανάμεσά τους και υπογραφές στελεχών του Σύριζα, που απαιτούσε την αποφυλάκιση των τότε προφυλακισμένων για την υπόθεση της επίθεσης σε ΜΑΤ και απαλλοτρίωσης των ασπίδων τους, Γιώργου Καλαϊτζίδη και Παναγιώτη Ασπιώτη, μέλη σήμερα της συλλογικότητας του Κ*Βοξ, κι ενός ακόμα αντιεξουσιαστή, δηλώνοντας ότι ”ο Σύριζα αποφυλάκισε έναν αναρχικό τρομοκράτη που από τις μολότωφ πέρασε στα όπλα.” Σκοπός του συγκεκριμένου, για λόγους ενδοεξουσιαστικού ανταγωνισμού, να ενισχύσει την ακατάσχετη μπουρδολογία των ιδίων αλλά και του κυβερνώντος κόμματος περί υποτιθέμενης σύνδεσης αναρχικών και καθεστωτικής αριστεράς.Τη σκυτάλη όμως,παραλαμβάνουν, μετά την εκτέλεση των δυο μελών της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο,η αντιτρομοκρατική και τα ΜΜΕ, ”φωτογραφίζοντας” εκτενώς τον Παναγιώτη ως τον εκτελεστή, με σκοπό φυσικά να χτυπήσουν τον ίδιο…
11/11/13:Απόσπασμα από άρθρο του Γιάννη Σουλιώτη στην Καθημερινή, το οποίο παραθέτουμε αυτούσιο:Ρόλο «κλειδί» στην υπόθεση αποδίδει η ΕΛ.ΑΣ. στον 35χρονο αντιεξουσιαστή Π.Α., που καταζητείται μετά τον εντοπισμό, τον περασμένο Μάρτιο, νοικιασμένου Ι.Χ. με όπλα και σφαίρες σε ιδιωτικό πάρκινγκ στα Εξάρχεια. Το γαλάζιο Hyundai Getz είχε εντοπιστεί σταθμευμένο σε πάρκινγκ της οδού Νοταρά την Τρίτη 12 Μαρτίου και στον χώρο αποσκευών του είχαν βρεθεί καλάσνικοφ και σφαίρες. Σύμφωνα με αστυνομική πηγή, λίγες ώρες πριν η Αντιτρομοκρατική ερευνήσει το αυτοκίνητο – οπλοστάσιο, ο 35χρονος επρόκειτο να συμμετάσχει σε «κλειστή» συνάντηση που θα λάμβανε χώρα σε υπό κατάληψη χώρο στην περιοχή των Εξαρχείων. Σ’ αυτήν επρόκειτο να παραστούν άτομα που, σύμφωνα με στελέχη των υπηρεσιών Ασφαλείας, έχουν καθοδηγητικό ρόλο στη «νέα» τρομοκρατία. Εξετάζεται εάν ο συγκεκριμένος «πυρήνας» αντιεξουσιαστών έχει συμμετοχή στον σχεδιασμό ή ακόμα και στην υλοποίηση της επίθεσης στο Ν. Ηράκλειο.
Νοέμβριος 2013: Μέλος του Κ*Βοξ που διαμένει στην ευρύτερη περιοχή του Νέου Ηρακλείου, λίγες μέρες μετά την επίθεση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, καταδιώκεται από άγνωστης ταυτότητας Ι.Χ. αυτοκίνητο, πηγαίνοντας προς το σπίτι του.
17/11/13: Λίγες ώρες μετά την δημοσίευση της προκήρυξης-ανάληψης ευθύνης για την ενέργεια στο Νέο Ηράκλειο, γράφονται απειλητικά συνθήματα με την υπογραφή της Χρυσής Αυγής, έξω από το σπίτι του συντρόφου Γιώργου Καλαϊτζίδη. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι ο σύντροφος κατοικεί στο εν λόγω σπίτι ελάχιστους μήνες, γεγονός που το καθιστά δύσκολο να εντοπιστεί από τον οποιοδήποτε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, όπως επίσης και το ότι δίπλα ακριβώς, υπάρχει 24ωρη αστυνομική φρούρηση, λόγω της παρουσίας στην περιοχή σημαίνοντος προσώπου, γεγονός που καθιστά σχεδόν αδύνατη την τέλεση της πράξης χωρίς αυτή να γίνει αντιληπτή!
Μια στοιχειώδης ανάλυση…
Τα τελευταία χρόνια διεξάγεται ένας πόλεμος. Έμφυλιος και ταξικός πόλεμος. Ακήρυχτος, ναι, ύπουλος, ναι, κρυφός και υπόγειος, ναι. Παρόλα αυτά όμως, Πόλεμος. Το καπιταλιστικό σύστημα, στην προσπάθειά του να σωθεί από τα αδιέξοδα που το ίδιο γεννάει, αποφάσισε να κόψει αυτούς που περισσεύουν. Δεκαετίες τώρα το ίδιο έγκλημα διαπράττεται στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, η οικονομική γενοκτονία πλέον όμως, πέρασε και στα σαλόνια της Δύσης. Χώρες-στόχοι αποτελούν κυρίως μικρές χώρες, χωρίς ιδιαίτερη ισχύ στην σκακιέρα του παγκόσμιου ανταγωνισμού. Πεδίον δόξης λαμπρόν η Ελλάς, η οποία συνιστά ένα ιδιαίτερο τόσο οικονομικό, όσο και κοινωνιολογικό πείραμα: Μια χώρα, της οποίας οι κυβερνώντες και οι κατέχοντες, είναι βουτηγμένοι στη σπατάλη, τη διαφθορά και τη λαμογιά από τη μία, από την άλλη με ιδιαίτερη ιστορία αγώνων, εξεγέρσεων, αντιστάσεων. Κοινώς, αν αυτά τα μέτρα εξόντωσης μπορούν να περάσουν εδώ, θα μπορούν να περάσουν οπουδήποτε…
Η πλαστή ευμάρεια των προηγούμενων δεκαετιών, και η αποχαύνωση στην οποία οδήγησε η lifestyle πανούκλα, σε συνδυασμό με την πρωτοφανή οικονομική αφαίμαξη που θέτει επιτακτικά το ζήτημα της καθημερινής επιβίωσης,δημιούργησαν έναν λαό ανίκανο να αντιδράσει ουσιαστικά, ανακόλουθο της ίδιας του της ιστορίας. Η αποχαύνωση, πρόδρομος της αποκτήνωσης, και η ανέχεια, στελέχωσαν γοργά τις γραμμές του νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής, παραπέμποντας σε εικόνες μαζικής παράκρουσης και αμνησίας. Ένας λαός όμως, που εγκαταλείπει την Ιστορία του και τη Μνήμη του, είναι καταδικασμένος να εγκαταλείψει και το μέλλον του…
Η διαμόρφωση αυτή της πραγματικότητας, ήρθε να βολέψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την σημερινή κυβέρνηση, την πλέον συντηρητική, ολοκληρωτική, νεοφιλελεύθερη, ακροδεξιά κυβέρνηση που έχει δει αυτός ο τόπος από τη μεταπολίτευση και μετά. Ο Σαμαράς και ο Δένδιας, όχι μόνο δεν αποτελούν εχθρούς της Χρυσής Αυγής, αλλά είναι μάλιστα και ιδεολογικά πρώτα ξαδέρφια. Αν τώρα τελευταία τσακώνονται, αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες… Η Χ.Α., χαίροντας ολοκληρωτικής ασυλίας, στα εγκλήματα που διέπραττε καθημερινά, από το κράτος, τη δικαστική εξουσία και την αστυνομία, διαφημιζόμενη κατά κόρον από τα ΜΜΕ για τα ”ανδραγαθήματά” της, πήρε περισσότερο αέρα από αυτό που η αστική δημοκρατία μπορούσε να σηκώσει. Η οποία, φοβούμενη τον πραγματικό της εχθρό, και τις συνέπειες που θα είχε η δολοφονία Φύσσα στις πράξεις του πραγματικού της εχθρού, δηλαδή τον κόσμο της αναρχίας, της αντεξουσίας, της αντικαθεστωτικής αριστεράς, τον κόσμο της αντίστασης και του αγώνα, έτριξε για λίγο τα δόντια στην ξαδέρφη της.
Πολλά περισσότερα μπορούν να ειπωθούν τόσο για την οικονομική κρίση, όσο και για την άνοδο του φασισμού, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η ουσία όμως έγκειται στο να κατανοήσουμε, ότι αυτός ο πόλεμος, που έχει κηρυχθεί από τις δυνάμεις του Κεφαλαίου, το οποίο συνεργάζεται και χρησιμοποιεί τα ούτως ή άλλως βγαλμένα από τα σπλάχνα του, παρακρατικά τάγματα εφόδου των φασιστών για ίδιον όφελος, έχει ως παράπλευρη απώλεια μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αλλά ως ουσιαστικό στόχοτις δυνάμεις του Αγώνα. Γιατί οι δυνάμεις του Αγώνα, είναι αυτές που αντιμάχονται την ουσία του ζητήματος: Την επικράτηση του καπιταλισμού. Αν η εξουσία έχει την επιλογή να κρατήσει την κοινωνία καλοταϊσμένη, θα το κάνει. Κανένα πολιτικό κόστος, και το κεφάλι της ήσυχο. Αν χρειαστεί, για να διατηρηθεί, να αφανίσει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, επίσης θα το κάνει. Και αυτό ακριβώς θα παραμένουν, όσοι πιστεύουν ότι κοιτώντας την πάρτη τους και τη δουλειά τους θα σωθούν: Αναλώσιμοι. Ως αποτέλεσμα, η καταστολή ήρθε τα τελευταία χρόνια να συμπληρώσει τα κομμάτια του παζλ. Να χτυπήσει ανελέητα τον κόσμο της αντίστασης. Ξεκινώντας από τις ένοπλες οργανώσεις, και φτάνοντας στις καταλήψεις, ο εχθρός φαίνεται να αντιλαμβάνεται καλύτερα από εμάς, από ποια πλευρά του οδοφράγματος στέκεται ο καθένας…
Και μια ελάχιστη απάντηση…
Το Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο Βοξ, βρέθηκε στο στόχαστρο της καταστολής, από τις πρώτες μέρες της ”ζωής” του, με την εισβολή της αστυνομίας στο χώρο, πριν καν ξεκινήσει να λειτουργεί κανονικά. Ο χώρος ανακαταλήφθηκε άμεσα από πλήθος συντρόφων και αλληλέγγυων. Στη συνέχεια βρέθηκε να φιγουράρει στα κεντρικά δελτία ειδήσεων, κατά τη διάρκεια της συντονισμένης επίθεσης, από πλευράς του κράτους, στις καταλήψεις, μια επίθεση που είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν δυο κεντρικές καταλήψεις, η Βίλλα Αμαλίας και η Σκαραμαγκά, και που ανακόπηκε προσωρινά από το κύμα αντιδράσεων που δημιουργήθηκε, για να συνεχίσει πρόσφατα με περαιτέρω εισβολές σε κατειλημμένους χώρους ανά την Ελλάδα.
Το Κ*Βοξ είναι ένα ανοικτό, δημόσιο εγχείρημα, από τα πλέον ανοικτά δημόσια αντιεξουσιαστικά εγχειρήματα στην Ελλάδα. Βρίσκεται στην καρδιά της πρωτεύουσας, σε μια από τις κεντρικότερες και ιστορικότερες πλατείες της πόλης, την πλατεία Εξαρχείων. Το καφενείο του, είναι ανοικτό από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ σε καθημερινή βάση, 365 μέρες το χρόνο. Καθημερινά δεκάδες άνθρωποι, αναρχικοί, αριστεροί, άνθρωποι της γειτονιάς, απλοί πολίτες, περαστικοί, νεολαίοι, παππούδες, μανάδες με παιδιά, τουρίστες, πίνουν τον καφέ τους στο χώρο, διαβάζουν στη βιβλιοθήκη, συζητάνε. Καθημερινά δεκάδες άνθρωποι, κάποιοι μέλη της συλλογικότητας του Βοξ, άλλοι όχι, εργάζονται εθελοντικά και αφιλοκερδώς στο καφενείο. Ο χώρος χρησιμοποιείται, πέραν των ανθρώπων του ίδιου του εγχειρήματος, από δεκάδες συλλογικότητες, ομάδες και μεμονωμένα άτομα για την πραγματοποίηση συνελεύσεων, μαθημάτων, εκδηλώσεων, διακίνησης βιβλίων και έντυπου υλικού, εκθέσεων, παραστάσεων, προβολών και δραστηριοτήτων οικονομικής ενίσχυσης. Το τελευταίο διάστημα, στο χώρο λειτουργεί και η Αυτοδιαχειριζόμενη Δομή Υγείας Εξαρχείων, ένα εγχείρημα παροχής υπηρεσιών πρωτοβάθμιας περίθαλψης και όχι μόνο, αφού στο χώρο υπάρχει ακτινολόγος και υπερηχογράφος.
Το Κ*Βοξ όμως, από θέση αρχής, δεν θέλησε ποτέ να είναι ένα εναλλακτικό, απλά, εχγείρημα. Μια ”νησίδα ελευθερίας”, σε έναν κόσμο ανελεύθερο. Την Ελευθερία, την θέλουμε παντού, και για όλους.
Γι’αυτό και δημιουργήσαμε το Αντιφασιστικό Μέτωπο, με την προοπτική της δημιουργίας αντιφασιστικών πολιτοφυλακών σε όλες τις γειτονιές, ως μια ελάχιστη γραμμή άμυνας απέναντι στους εχθρούς της ελευθερίας, απέναντι στη χειρότερη χολέρα που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα, τον φασισμό. Γι’αυτό και δημιουργήσαμε, μαζί με άλλους συντρόφους, τις αντιφασιστικές μοτοπορείες, ως ελάχιστο μέτρο προστασίας απέναντι στα θανατηφόρα τάγματα της Χρυσής Αυγής. Γι’αυτό και δημιουργήσαμε το καφενείο οικονομικής ενίσχυσης πολιτικών κρατουμένων και διωκόμενων, την μεγαλύτερη οικονομική δομή (μαζί με το Ταμείο Αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης φυλακισμένων αγωνιστών), του αναρχικού χώρου που έγινε ποτέ στη Ελλάδα, και που μέσα σε ενάμιση χρόνο έχει προσφέρει δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε εγγυήσεις, δικαστικά έξοδα και συνεισφορά στη συντήρηση αγωνιστών, αναρχικών και ενόπλων ανταρτών, που βρίσκονται κρατούμενοι μέσα στις φυλακές. Γιατί αρνούμαστε να αποστρέψουμε το βλέμμα, αρνούμαστε να γυρίσουμε το κεφάλι, αρνούμαστε να αποκηρύξουμε, αρνούμαστε να εγκαταλείψουμε. Γιατί βασική Αρχή και Αξία αυτού του εγχειρήματος, τώρα και για πάντα, θα είναι η Αλληλεγγύη.
Γι’αυτό και πλέον, πέρα από την ίδια την κατάληψη, απειλείται ευθέως και η ζωή συντρόφων που συμμετέχουν σε αυτή. Έχοντας ξαμολήσει τα κρατικά σκυλιά, στην περίπτωση του καταζητούμενου συντρόφου Παναγιώτη, και τα παρακρατικά, στην περίπτωση του συντρόφου Γιώργου, και στοχοποιώντας, εν τέλει, ως ένα βαθμό, το σύνολο των ανθρώπων που συμμετέχουμε στο εγχείρημα. Το σύνολο λοιπόν των ανθρώπων που συμμετέχουμε, θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε τα εξής:
– Έχουμε πλήρη επίγνωση και συνείδηση του πολέμου που διεξάγεται. Ως εκ τούτου, θεωρούμε πιθανή μια κρατική ή παρακρατική επίθεση εναντίον είτε της κατάληψης, είτε μεμονωμένων συντρόφων, γι’αυτό, και θα πράξουμε τα δέοντα για την αυτοπροστασία μας, και την προστασία του εχγειρήματος.
-Υπενθυμίζοντας την θεωρία του χάους, δεν μπορούμε καν να φανταστούμε τις ολέθριεςσυνέπειες που θα μπορούσε να έχει μια τέτοια επίθεση, όταν για να βρέξει στην Κίνα, αρκεί το τίναγμα των φτερών μιας πεταλούδας, στην άλλη άκρη του κόσμου…
-Έχουμε ξεκαθαρίσει από καιρό από ποια πλευρά του οδοφράγματος βρισκόμαστε, και ποιοι είναι αυτοί που στέκονται, από την ίδια πλευρά, δίπλα μας. Δεν θα τους κάνουμε θυσία για την βολή μας, και είμαστε σίγουροι ότι το ίδιο ισχύει και γι’αυτούς.
-Ως εκ τούτου, δεν έχουμε παρά να εκφράσουμε την βαθύτατη θλίψη μας, για τα φαινόμενα πρακτορολογίας και συνωμοσιολογίας που έχουν κάνει την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια στο κίνημα. Ας μην αφήσουμε τον Φόβο σύντροφοι, να σπάσει τους δεσμούς συντροφικότητας ανάμεσά μας…Οι λύκοι δεν δικάζουν αγκαλιά με τα σκυλιά…
-Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους που ”φωτογραφίζονται” και στοχοποιούνται.
-Την αμέριστη αγάπη και αλληλεγγύη μας στον αδελφό μας Παναγιώτη, και σε όλους τους καταζητούμενους συντρόφους.
-Την υπόσχεση, στους αιχμάλωτους συντρόφους, ότι δεν θα τους αφήσουμε μόνους…
-Την βαθιά μας εκτίμηση, σε όσους ταξιδεύουν κόντρα στον καιρό…
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ
ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΜΕ
Κ*ΒΟΞ